لاستیک وایتون چیست؟

لاستیک وایتون چیست؟

لاستیک وایتون – Viton Rubber یک ماده لاستیکی برای استفاده در قطعاتی که با سوخت و روغن سر و کار دارند و همچنین یک پلیمر خاص فولورالاستومر (Fluorelastomer (FKM است که در سال 1957 برای دست یابی به الاستومری با کارایی بالا وارد صنعت هوافضا شد.

پس از ابداع لاستیک وایتون ، استفاده از آن به دلیل مقاومت در برابر سوخت و روغن به سرعت در سایر صنایع از جمله صنعت خودرو سازی، لوازم خانگی ، شیمیایی و صنایع سیال گسترش یافت.

لاستیک وایتون به عنوان یک الاستومر با کارایی بالا در محیط های بسیار گرم و بسیار خورنده ، علاوه بر مقاومت در برابر سوخت و روغن از شهرت بسیار بالایی برخوردار است. این قابلیت ها لاستیک وایتون را به عنوان یک انتخاب عالی برای قسمت هایی که باید در محیط های اشاره شده موفق شوند ، تبدیل کرده است.

 

خواص لاستیک وایتون 

 

در این بخش پارامترهایی نظیر محدوده دما، محدوده  مقاومت کششی، دورومتر(سختی) و… بررسی  شده اند.

 

محدوده دما:

• استفاده در دمای پایین: از 10 درجه تا 10- درجه فارنهایت یا از  12- درجه تا 23- درجه سانتی گراد
• استفاده در دمای بالا: از 400 درجه تا 600 درجه فارنهایت یا از 204 درجه تا 315 درجه سانتی گراد
•  

مقاومت کششی:

• محدوده کشش: 1500-200
• کشیدگی:  700% ماکزیمم
•  

دورومتر(سختی) :

• 40-90 SHORE A
•  

مقاومت ها:

• مقاومت در برابر سایش:  خوب
• مقاومت در برابر پارگی: خوب
• مقاومت در برابر حلال: عالی
• مقاومت در برابر روغن:  عالی
• مقاومت در برابر خورشید و اب وهوا: عالی
•  
• خصوصیات عمومی:

• چسبندگی به فلزات: خوب
• مجموعه فشرده سازی: خوب
• حالت ارتجاعی: ضعیف
•  

• کاربردهای لاستیک وایتون در صنایع مختلف

لاستیک وایتون در صنایع مختلفی کاربرد دارد که در ادامه به برخی از کاربردهای مهم ان در صنایع با اهمیت اشاره می کنیم. از لاستیک وایتون می توان در صنایع خودروسازی و در صنعت هوایی استفاده کرد که جزئیات  آن در صنایع اشاره شده به صورت زیر است:

 

در صنعت هوافضا و هواپیمایی : 

• درزبندهای لبه شعاعی
• واشرهای مانیفولد
• واشرهای کلاهکی
• واشرهای T
• او رینگ ها
• شلنگ سیفون

 

در صنعت خودروسازی:

• واشرها
• درزبندها
• اورینگ ها
• شلنگ و لوله های سوخت

 

 

 

مزایای لاستیک وایتون

 

• سازگاری با سوخت و روغن
• سازگاری با بسیاری از مواد شیمیایی دیگر ، از جمله روغن های گیاهی ، الکلها ، اسیدهای رقیق شده و موارد دیگر
• برای استفاده مداوم در دمای 204 درجه سانتیگراد  و حتی با یک انحراف کوتاه تا 315 درجه سانتی گراد .
• درجه های خاصی از Viton همچنین می تواند در دماهای کم -40 درجه سانتی گراد به همان اندازه عملکرد خوبی داشته باشد.
• برخی از مواد ویتون سازگار با FDA هستند و الزامات FDA را برای کاربردهای مواد غذایی و دارویی برآورده می کنند.
• همچنین الزامات سختگیرانه محیط زیست در رابطه با تولید گازهای گلخانه ای ، نشت ، به ویژه هنگامی که با برخی دیگر از الاستومرها مقایسه می شود.
•  

 

مشخصات لاستیک وایتون :

این لاستیک یک سلول بسته است که با یک پوسته مقاوم در هر دو طرف لاستیک تولید می شود. این پوسته باعث می شود که اسفنج قوی تر و مقاومت تری در برابر پارگی داشته باشد. حتی زمانی که پوسته برش داده می شود، ورق مانع عبور هوا یا مایع بین سلول های لاستیک میشود.

 

مقاومت در برابر خوردگی انواع مواد شیمیایی و مایعات صنعتی می باشد.
محافظ عالی در برابر روغن، سوخت، روان کننده ها، اکثر اسیدهای معدنی و مایعات هیدرولیکی مقاوم در برابر آتش.
انعطاف پذیر، سبک وزن و ارائه عایق حرارتی خوب است.
سوخت، ازن و آب و هوا، روان کننده روغن های گیاهی یا حیوانی. همچنین به اسید و آب گرم مقاوم است.
صفحات اسفنجی ویتون دارای درجه حرارت -10 درجه فارنهایت تا 400 درجه فارنهایت است.
این لاستیک در برابر فرسایش انواع مواد شیمیایی و مایعات اسیدی مقاومت بالایی دارد. عایقی مناسب برابر روغن،مقاوم در برابر اکثر اسیدهای معدنی و مایعات هیدرولیکی مقاوم در برابر آتش می باشد. لاستبک نسوز وایتون در بسیاری از هیدروکربن های آلیفاتیک و آروماتیک (تتراکلرید کربن، بنزن، تولوئن، زایلن) عمل می کند که به عنوان حلال های تخریب کننده برای سایر رشته ها عمل می کند

ترموپلاستیک چیست؟

ترموپلاستیک چیست؟

ترموپلاستیک ، الاستومری است که گاهی به عنوان لاستیک گرمانرم شناخته می شود. همچنین ترکیبی از پلاستیک ها و لاستیک ها هستند و دارای هر دو خواص مواد پلاستیک و لاستیک می باشند.

با ترکیب الاستومر ها و پلاستیک ها با روش های مخصوص به خود، موادی به دست می آیند که دارای بعضی از مزیت های هر دو ماده باشند و از ماده به دست امده با نام ترموپلاستیک یاد می کنیم.

Thermoplastic Elastomer نسل نوینی از آلیاژهای پلیمری هستند. این آلیاژها خواص فیزیکی – مکانیکی مشابه رابرهای پخت شده را بدون نیاز به فرایند پخت برآورده می کنند. که دارای یک جزء رابری و جزء سخت پلاستیکی هستند. همچنین برای دست یابی به خواص مکانیکی مطلوبتر مانند مانایی فشار کمتر فاز رابری این آلیاژها پخت می شود و محصول حاصل (TPV)  یا Thermoplastic  Elastomer Vulcanize نامیده می شود.

ترموپلاستیک ها بر اساس فاز رابری به دو گروه مهم تولید می شوند:

• Thermoplastic Elastomer – TPE
• Thermoplastic Elastomer Vulcanize – TPV

 

انواع ترموپلاستیک الاستومر

همان طور که گفته شد ترموپلاستیک الاستومر ها ترکیبی از الاستومر ها و پلاستیک ها هستند، که دارای گستره وسیعی از مواد می شوند چرا که هر کدام از پلاستیک ها و الاستومر ها می توانند در دسته جدیدی از ترموپلاستیک الاستومر ها قرار بگیرند. به عنوان مثال SBS ها و SEBS ها می باشند که دارای بخش پلاستیکی پلی استایرن (PS) و بخش لاستیکی پلی بوتادِن (PB) می باشند.

همچنین می توان به EPDM ها اشاره نمود، این مواد دارای بخش پلاستیکی پلی پروپیلن (PP) و پلی اتیلن (PE) هستند اما پلی اتیلن ها  را به دلیل دمای انتقال شیشه ای بسیار پایین می توان در دسته الاستومر ها طبقه بندی نمود، پلی پروپیلن با بر هم زدن نظم بین زنجیر های پلی اتیلن ، این ماده را منعطف و الاستومری می نماید.

 

تفاوت مواد ترموپلاستیک الاستومر (گرمانرم) و ترموست الاستومر (گرماسخت) ها در چیست؟ تفاوت این دو ماده که هر کدام شامل گستره وسیعی از مواد می شوند، در پیوند هایی است که میان زنجیر های پلیمری آن ها برقرار می باشد، این پیوند ها را پیوند عرضی (cross-link) می شناسیم. در مواد ترموست پیوند ها شیمیایی بوده و زنجیرها را بصورت استوار و محکم کنار یکدیگر نگه می دارد اما در مواد گرمانرم پیوند های عرضی فیزیکی و بصورت گره خوردگی (entanglement) و هستند که توانایی جابجایی در آنها وجود دارد.

 

 

کاربرد ترموپلاستیک الاستومر

از ترموپلاستیک الاستومر در صنایع مختلفی از جمله صنایع برق، لوازم خانگی، بسته بندی، خودرو و … استفاده میشود که میتوان به موارد زیر اشاره نمود:

صنعت زیره کفش و چرم

درزبندی، گرد گیر، دستکش، چسب حرارتی، سپر خودرو، داشبورد

فیلم و کابل

اصلاح کننده قیر و آسفالت

درپوش ها، لوازم ورزشی، گسکت، چکمه و …

 

مواردی که در بالا اشاره شد بسته به نوع مواد ترموپلاستیک الاستومری دارد که مورد مصرف قرار داده ایم ، یعنی هر ماده کاربرد مخصوص به خود را دارا می باشد.

 

خواص ترموپلاستیک الاستومر

الاستومر ها موادی هستند که با گرما، نرم نمی شوند اما زمانی که صحبت از مواد ترموپلاستیک الاستومر می شود شرایط و خواص متفاوت عمل می کند و کمی از خواص پلاستیک ها را در مواد ترموپلاستیک الاستومر مشاهده می کنیم، یکی از این خواص نرم شدن بر اثر حرارت و گرما می باشد که سبب می شوند فرایند کردن را ساده تر نماید و مواد( ترموپلاستیک الاستومر ها ) بتوانند حتی با روش تزریق فرایند شوند.

در واقع مزایای هر دو مواد متفاوت پلاستیک ها و لاستیک در ماده ای به نام ترموپلاستیک الاستومر وجود دارد. به جز خاصیت گرما پذیری که در بالا اشاره شد می توان از توانایی این ماده در مقابل تغییر شکل نام برد، ترموپلاستیک الاستومر ها می توانند در برابر نیرو یا تنشی که به آن ها وارد می شود مثلا بصورت کششی افزایش طول داشته باشند و مجدد به حالت قبل خود بازگردند، این خاصیت از توانایی الاستومریک بودن این مواد نشات می گیرد.

 

نوع فرایند TPE ها

دو روش معمول فرایند کردن ترموپلاستیک الاستومر ها ، فرایند قالبگیری تزریقی و اکسترود است. فرایند قالب گیری تزریقی بدین صورت است مواد در قیف اکسترودر ریخته می شوند و بعد از اکسترود شدن، مواد به انتهای اکسترودر می رسند. در انتهای اکسترودر نازل و قالب قرار دارد، و مواد ذوب شده با فشار از سر نازل به داخل قالب تزریق می شوند. منظور از روش اکسترود هم روشی دیگر است که معمولا برای محصولات با پیوستگی استفاده می شود که بیان آن در این مقاله نمی گنجد. در حال حاضر همچنین از این مواد برای چاپگر های سه بعدی استفاده می شود و می توان با چاپ سه بعدی محصول تولید نمود. روش قالبگیری فشاری در این مواد مرسوم نمی باشد، . ترموپلاستیک الاستومر ها همچنین می توانند به روش قالبگیری دمشی، melt calendaring، ترموفرمینگ و heat welding فرایند شوند. اما روش تزریقی بسیار سریع و مقرون به صرفه می باشد.

 

• محدوده ویژگی های TPE/ TPV های قابل تامین توسط این شرکت به شرح زیر است:
• محدوده سختی از30 Shore A و بالاتر ( یا 30 Shore D و بالاتر) و دانسیته کمتر از 1 g/cc
• مقاومت عالی در برابرUV، ازن و شرایط آب و هوایی و رنگ پذیری عالی
• مقاومت عالی در برابر عوامل شیمیایی مختلف نظیر بازها، اسیدها، الکل ها، محلول های آبی، حلال های قطبی و شوینده ها
• دمای عملکرد از-40 – 150 °C و بازگشت الاستیک عالی در این محدوده دمایی گسترده
• مقاومت خستگی خوب، عایق الکتریکی و حرارتی
• مقاومت سایشی خوب، چسبندگی بهPP
• قابلیت شکل دهی در تمامی فرآیندها (تزریق، اکستروژن، دمشی)
• مقاومت در برابر اشتعال پذیری(UL94-V0,V1,V2)
• قابلیت تولید گریدهای قابل چسبش به پلیمرهای مهندسی مانند ABS, PC,

تاریخچه تولید هایپالون CSM

تاریخچه تولید هایپالون CSM

لاستیک کلروسولفونیتد پلی اتیلن و با بنام تجاری هایپالون (Hypalon)  که توسعه و پیشرفت پلی­اتیلن کلروسولفونه (هایپالون) تقریباً در سال 1940 میلادی توسط شرکت دوپونت آغاز شد. این شرکت در زمان جنگ تحقیقاتی را برای استفاده از پلی­اتیلن ارزان قیمت جهت ساخت و تولید یک لاستیک با خواص الکتریکی، مکانیکی و شیمیایی خوب آغاز کرد.

اولین پیشرفت برای تولید این لاستیک، ساخت و تولید پلی­اتیلن کلردار شده بود اما پخت این لاستیک با استفاده از روشهای پراکسیدی که در آن سالها مورد استفاده قرار میگرفت کار بسیار سختی بود. پس از آن تغییراتی در فراورش این لاستیک انجام شد تا به طور همزمان بتوان پلی اتیلن را کلردار و کلروسولفون­دار کرد که امکان فراورش لاستیک با استفاده از عوامل پخت گوگردی را مهیا میکرد. در سال 1951 شرکت دوپونت هایپالون گونه S-1 (پلی­اتیلن کلردار شده)، هایپالون S-9 (پلی­اتیلن کلروسولفونه شده) که بعداً به هایپالون 20 تغییر نام یافت را وارد بازار کرد. گونهS-1  به علت پیشرفت و بهبود هایپالون 20 به سرعت از بازار خارج شد. پس از آن دست به تولید هایپالون گونه 40 زد که هم کلرینه شده بود هم کلرینه سولفونیت شده. این نوع از هایپالون درخواست زیادی در بازار پیدا کرد. به طور کلی، این مواد در تولید شیلنگ ­ها و سایر محصولاتی که در گسترده دمایی پایین و بالایی از درجه حرارت سرویس می­ دهند مورد استفاده قرار می­ گیرد.

                                                          

طبیعت اشباع شده هایپالون محصولاتی با مقاومت بالا نسبت به حرارت، اوزون، اکسیژن ، آب و هوا (عوامل محیطی)، مواد شیمیایی و روغن فراهم می­آورد. همچنین این لاستیک برای استفاده در محصولات لاستیکی که به رنگ روشن نیازدارند مناسب می­باشد. لاستیک هایپالون پخت شده خواص فیزیکی بسیار خوبی مثل مقاومت در برابر سایش واستحکام کششی بالا از خود نشان می­دهد.

                     

هایپالون به دلیل درجه حرارت عملیاتی بالا (تا دمای 150) و مقاومت خوب نسبت به روغن، منحصر به فرد است. مانند سایر لاستیک­های کلردار شده، مقاومت هایپالون در برابر روغن نیز با افزایش مقدار کلر، بهبود یافته اما خواصش در درجه حرارت پایین، کاهش می­یابد. خواص الکتریکی هایپالون به گونه­ای است که از آن برای عایق­کاری در ولتاژ پایین و همچنین پوشش برای سیم و کابل استفاده می­شود. اشتعال­پذیری کم هایپالون باعث شده که به عنوان پلیمری مناسب برای کابل معدن مورد استفاده قرار گیرد. استحکام خوب و پایداری این لاستیک در حالت خام و پخت نشده به ما امکان استفاده از آن را در آستر­کردن حوضچه­ها و مخازن و سقف­ها می­دهد. بعلاوه شکل 1-3 نشان­دهنده تاثیر مقدار کلر بر روی خواص این لاستیک می­باشد.  ویسکوزیته بالا دلیل داشتن خواص خوب این لاستیک در حالت خام می­باشد.

 هایپالون دارای مقاومت عالی در برابر مواد شیمیایی ، شرایط محیطی، اکسیژن و اوزون می­باشد. همچنین رنگ ­پذیری و عدم تغییر رنگ این لاستیک فوق­العاده خوب است. ترکیبات مختلف هایپالون باعث به وجود آمدن آمیزه­هایی با مقاومت سایشی بالا، خواص مکانیکی خوب و عایق الکتریکی مناسب می­شود. گونه­هایی از هایپالون که دارای ویسکوزیته بالا هستند افزودنی­هایی مانند انواع پرکننده­ها و نرم­کننده­ها را بهتر می­پذیرند و فرآیندپذیری آنها نیز بهتر می­شود.

 

 

خواص  لاستیک هایپالون CSM

مهم ترین خواص این لاستیک ، مقاومت شدید آن در برابر گرما، مواد شیمیایی، اوزون، اکسیژن و سایر اکسیدکننده‌های قوی می‌باشد. لاستیک هایپالون بسیار باثبات بوده و خواص خود را در دماهای بالا حفظ می‌کند. رنگ‌پذیریی هایپالون و مقاومت آن در برابر شرایط جوی ، آتش و مواد خورنده نسبت به سایر لاستیک‌های مصنوعی بهتر است.

 

کاربرد لاستیک هایپالون CSM

جهت روکش شمع و سیم‌ های کویل وسایل نقلیه ، روکش پارچه و سیم ، روکش سقف، تهیه عایق و تهیه پتوهای ضدآتش، تهیه لوله و نوارهای نقاله برای انتقال مواد شیمیایی گرم، ساخت لباس و پاپوش ضد اتش ، شیلنگ ها، قطعه های قالبی و غشاها ،(دیافراگم) روکش سفید، دور لاستیک بکار می‌رود

در مورد قطعات خودرو به علت کارکرد قابل اطمینان پلی اتیلن کلره سولفونه استفاده از این لاستیک در زیر کاپوت ارزشمند است و به علت مقرون به صرفه بودن در کاربردهای دیگر زیر کاپوت شامل شیلنگ خنک کن روغن موتورو دنده، کابل ها و سیم کشی اصلی را تامین می کند.از دیگر کاربردهای خودرویی آن واشرهای مقاوم به حرارت و دویواره سفید تایرها است

پلیمر یا pu چیست؟

پلیمر یا pu چیست؟

 

از لحاظ علمی پلیمر یک تعریف کاملی دارد، پلیمر متشکل از مولکول های بزرگی است که از بخش های کوچک تکرارشونده ساخته شده است. پلیمر کلمه ی یونانی است که از دو بخش کلی تشکیل شده است.

قسمت اول:، پلی به معنای بسیار و زیاد .  قسمت دوم: مر به معنای تکه تکه یا همان قطعه قطعه می باشد . در فارسی هم مترادف این کلمه را جایگزین ساخته اند و به آن نام بسپار داده اند. از این ماده برای ساخت انواع مختلف قطعات و تجهیزات در صنعت استفاده می شود چرا که دارای مقاومت بسیار بالایی می باشند.

 

انواع بسپار یا پلیمر

پلیمر مانند تمامی مواد موجود در طبیعت دارای  چند نوع متفاوت می باشد که این انواع در تفاوت بین تعداد مولکول های بزرگ تکرارشونده ای است که کنار یکدیگر قرار گرفته اند و درجه پلیمر را نشان می دهند. همچنین به بسپارهایی که از دو نوع مختلف مولکول تکرار شونده تشکیل شده اند در اصطلاح هم بسپار و نیز بسپارهایی که از یک نوع مولکول تکرار شونده تشکیل شده اند هم گون بسپار گویند.

از طرفی برای محصولاتی که دارای بیش از 3 نوع مولکول تکرار شونده دارند ، بسپارهای ناهمگون گویند.

در صنعت محصولات بسیاری یافت می شود که جزو دسته ی بسپارها می باشند که  می توان به محصولاتی چون : پروتئین ، کائوچو یا همان لاستیک خام ، پشم ، کتان و… اشاره کرد.

 

طبقه بندی بسپارها

• بسپارهای طبیعی
• بسپارهای مصنوعی
• بسپارهای طبیعی اصلاح شده
•  

هر ماده ای در برابر تغیرات دمایی دچار تغییر و تحولاتی می شود و در ساختار آن تغییراتی ایجاد می شود. بسپارها نیز در اثرپذیری از گرما دچار تغییراتی می شوند که این تغییر باعث ایجاد دو دسته گی در آن ها می شود.

این دسته ها عبارتند از :

 

دسته اول بسپارها :

این دسته از بسپارها در اثر گرما بدون اینکه تغییراتی در ساختار شیمیایی آن ها ایجاد شود ، ذوب می شوند و دارای این ویژگی هستند که به دفعات بالایی ذوب شده و دوباره به حالت جامد درآیند.

این نوع از بسپارها در حالت مذاب همچون مایعات به راحتی قابلیت جاری شدن دارند. این نوع از محصولات را ترموپلاستیک یا گرما نرم می نامند.

 

دسته دوم بسپارها :

 

این دسته از بسپارها نیز در اثر گرما و حرارت تغییرات شیمیایی در ساختار محصول ایجاد شده و به دنبال آن وزن مولکولی متوسط آن ها نیز به مراتب بیشتر می شود و در نتیجه به صورت یک تکه در می آیند.

درواقع زمانی که این نوع از بسپارها در مقابل حرارت بالا قرار می گیرند ذوب نمی شوند ، بلکه تجزیه شده  و دیگر قابلیت برگشت به حالت اولیه خود را ندارند.

 

 

تاریخچه ی بسپارها در صنعت پلیمر

همانطور که در قسمت بالا نیز اشاره شد ، الیاف ، کتان ، چوب و … به عنوان یک بسپار به حساب می آیند که می توان گفت تاریخچه ی پیدایش آن ها به زمان انسان های نخستین باز می گردد.

انسان های نخستین با تلاش های خود توانسته بودند مایحتاج اولیه خود از جمله الیاف پروتئینی ، کتان ، پشم و سایر اقلام مشابه را تولید کنند و سپس آن را رنگ کرده و حتی ببافند و استفاده کنند . پس می توان گفت که بشر نخستین ، برای اولین بار بسپار را کشف کرد و به عبارتی تاریخچه ی پیدایش آن را می توان به آن زمان نسبت داد. حتی آن ها از قیر ، پوشش خارجی لاک پشت و … که به عنوان بسپارهای طبیعی به شمار می روند برای حیات خود استفاده می کردند. کائوچو نیز جزو بسپارها به شمار می رود که در سال 1843 کشف شد و اولین کاربرد تجاری آن از این تاریخ در جهان آغاز شد

کاربرد لاستیک در صنعت را بشناسید

کاربرد لاستیک در صنعت را بشناسید

 

لاستیک در حقیقت به یک بخش ضروری از زندگی همه تبدیل شده است  و یکی از متداول ترین مواد در صنایع مختلف کاربرد لاستیک است. لاستیک ارزان قیمت است و می تواند در طیف گسترده ای از قطعات و محصولات تولید شود. لاستیک همچنین سازگار با محیط زیست و قابل بازیافت است ، و این یک ویژگی  بسیارعالی است ، زیرا سالانه بیش از 250 میلیون لاستیک دور ریخته می شود.

لاستیک در صنایع مختلفی چون صنعت کشاورزی ، صنعت هوافضا / هواپیمایی ، صنعت خودرو ، صنایع شیمیایی ، صنعت ساخت و ساز، صنایع دفاعی ، صنعت پزشکی ، صنعت معدن  ، صنعت نفت ، تولید برق  ، صنعت چاپ و کاغذ  و صنعت نساجی مورد استفاده قرار میگیرد.

ولی در این مقاله سعی داریم شما را با چند  کاربرد لاستیک در صنعت های خودرو ، کشتی سازی و هواپیمایی آشنا کنیم :

 

کاربرد لاستیک در صنعت خودرو

صدها سال است که در صنعت خودرو از لاستیک استفاده می شود .با توجه به اینکه وسایل نقلیه در معرض دمای مختلف و مواد شیمیایی مختلف قرار دارند ، انتخاب ماده ای که بتواند در برابر محیط های خشن مقاومت کند، ضروری است.

لاستیک یک ماده انعطاف پذیر و بادوام است و به همین دلیل به عنوان مولفه ای بسیار مفید در صنعت خودرو میباشد. در حالی که انواع مختلف لاستیک ویژگی های متمایز خود را دارند ، اما همه آنها در خصوصیاتی مانند مقاومت در برابر سایش ، مقاومت در برابر مواد شیمیایی و گریس ، مقاومت عالی در برابر نفت و روغن و پایداری در برابر دما و گرما ، مشترک هستند. اتومبیل شامل حدود دویست قسمت مختلف است که کاملاً یا بخش قابل توجهی از قطعات از لاستیک ساخته شده اند.

 

  

 

 

کاربرد لاستیک در اتومبیل عبارتند از :

 

• اورینگ: حلقه های است که نقش اساسی در ساخت و بهره برداری از وسایل نقلیه از همه نوع و همچنین سایر موارد روزمره مانند لوازم ، پمپ ها و وسایل پزشکی دارند.این قطعه توسط صنایع لاستیک سازی سپید صنعت تولید میشود.از دیگر محصولات تولیدی این مجموعه میتوان به تسمه نقاله ، ضربه گیر لاستیکی ، پروفیل لاستیکی و ورق لاستیکی اشاره نمود.
• لاستیک ماشین : لاستیک ها به دلیل توانایی مقاومت در برابر دمای شدید شناخته شده اند.آنها هم چنین میتوانند شکل خود را در هنگام حمل بارهای سنگین حفظ کنند. حدود 75 درصد از تولید لاستیک در جهان ، برای ساخت لاستیک برای وسایل نقلیه استفاده می شود.
• بوشینگ : بوشینگ های اتومبیل به عنوان یراق آلات ضد لرزشی عمل میکنند و باعث کاهش اصطکاک بین اجزای فلزی یک وسیله نقلیه میشوند.
• تشک لاستیکی : تشک لاستیکی راهی عالی برای محافظت از فضای داخلی خودرو شما در برابر لکه ها و در عین حال جلوگیری از تجمع خاک و آهک است.

 

علاوه بر این  کاربرد لاستیک در سیستم انتقال مایعات ، سیستم های آب بندی بدنه ، ضد ویروس اتومبیل ، دزدگیرها ، چسب و روکش ها ، قطعات بدنه ، قطعات یدکی و غیره  بکار میرود.صنعت خودرو به طور مستقیم با صنعت لاستیک ارتباط دارد.برخی از مواد مورد استفاده در صنعت خودرو از لاستیک طبیعی ساخته میشوند و برخی دیگر از لاستیک های مصنوعی ساخته میشوند. محصولات ساخته شده از لاستیک ، که قبلاً از مواد طبیعی استخراج شده بودند ، اکنون از پلیمرهای مصنوعی ارزان و متداول ساخته می شوند.

 

لاستیک سازی در صنایع دریایی

 

لاستیک طبیعی سالهاست که با موفقیت در یک محیط دریایی مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین لاستیک دارای خواص دیگری است که آن را به یک انتخاب مناسب برای یک محیط دریایی تبدیل می کند. این خواص شامل مقاومت در برابر فشار مکرر ، بخار ، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و روغن و پیوند با قطعات فلزی است.انتخاب مناسب لاستیک دریایی تا حد زیادی به کاربرد آن ، بستگی دارد و انتخاب لاستیک ، بستگی به این دارد که آیا از آن در فضای داخلی کشتی  یا خارجی استفاده می شود. بعضی اوقات از لاستیک سخت تر استفاده می شود ، در موارد دیگر نیاز استفاده از لاستیک انعطاف پذیرتر است.

 

محصولات لاستیکی دریایی

ضربه گیر لاستیکی و گلگیرها قطعات مهمی هستند که انرژی ناشی از ضربات را جذب می کنند و با ایجاد یک سد محافظ ، آسیب کشتی ها و بندرها را محدود می کنند.در صنایع لاستیک سازی برای ساخت ضربه گیرها و گلگیرهای دریایی از انواع لاستیک طبیعی ، نئوپرن ، EPDM  و استایرن استفاده می شود.این مواد مقاومت بالایی در برابر فشار نشان می دهند و طول عمر بالایی دارند.

با گسترش تجارت بین کشورها در سراسر جهان ، تقاضا برای حمل و نقل دریایی و تجهیزات دریایی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. کشتی هایی که برای حمل و نقل دریایی مورد استفاده قرار می گیرند به طور قابل توجهی بزرگ و حجیم هستند و  شکستن آنها در بنادر بدون تجهیزات ایمنی می تواند خسارت شدید ایجاد کند.

با افزایش تجارت باعث استفاده از کشتی های غول پیکر برای حمل و نقل می شود و از این طریق تقاضا برای بنادر بسیار سازگار و ایمن را تحریک می کند. علاوه بر این ، بنادر در سراسر جهان به دلیل افزایش تجارت بین کشورها در سراسر جهان ، از نظر اندازه و حجم کالاها شاهد گسترش بوده اند.این یکی از عواملی است که پیش بینی می شود بازار فندرهای لاستیکی دریایی رونق یابد.

 

کاربرد لاستیک در صنعت هوا فضا و هواپیمایی

 

رویای پرواز در دنیای امروز بدون استفاده از لاستیک جایی نداشت و در همان گذشته با صنعت وداع می کرد. از سال 1970 استفاده از لاستیک چهار برابر افزایش یافته است. این در حالی است که تا جنگ جهانی دوم هنوز استفاده از لاستیک در هواپیما ها مرسوم نبود. طی دوران جنگ به جهت افزایش ایمنی هواپیما ها برای انتقال تجهیزات جنگی، برای اولین بار از لاستیک برای پوشش مخازن سوختی استفاده شد. لاستیک ها موجب کاهش وزن، افزایش امنیت و راندمان در ساخت هواپیما می شود. استفاده از لاستیک منحصر به قطعات داخلی کابین نیست بلکه بسیاری از قطعات تخصصی و پیچیده، قطعات هیدرولیکی، ماهواره ها، نیرو محرکه و قطعات ساختاری کاربرد بسزایی دارند. همچنین در هواپیماهای جنگی، وزن سبکتر باعث افزایش قدرت مانور و محدوده پرواز می شود که این امر فرار از دست رادارها را برای آن ها ممکن می کند.

 

مزایای استفاده از لاستیک در مقایسه با فولاد در صنعت هوایی: 

 

• برخی لاستیک ها حدود 10 برابر از همتای فولادی خود سبک تر هستند، لاستیک حدود 50 درصد از آلومینیوم سبک تر است. این کاهش وزنی که بدلیل استفاده از لاستیک در ساخت هواپیما ها استفاده می شود، سالانه میزان زیادی سوخت و انرژی را ذخیره می کند.
• هزینه ساخت برای لاستیک ها نیز بسیار پایین تر است.
• برخی از پلیمرهای لاستیک بسیار سخت هستند و طی سال ها و در شرایط جوی متفاوت دچار خوردگی و پوسیدگی نمی شوند.
• استفاده از لاستیک های شفاف به جای شیشه در پنجره های هواپیما امنیت را بسیار افزایش داده است.
• لاستیک ها قابلیت طراحی و شکل پذیری بیشتری در مقایسه با فلزات دارند.
•  
•  

برخی لاستیک های مرسوم و خواص آن ها در صنعت هوایی

 

Polyetheretherketone : این لاستیک که با نام تجاری PEEK به عنوان یک پلیمر نیمه کریستال و ارگانیک شناخته می شود. این پلیمر خواص مکانیکی و گرمایی متعددی دارد که از آن جمله می توان به مقاومت نسبت به خزش و مقاومت در برابر اشتعال و رادیو اکتیو اشاره کرد. همچنین قابلیت مقاومت بالایی نسبت به هیدرولیز دارد، این بدان معناست که نفوذ آب و بخار به آن امکان پذیر نیست. دمای عملکرد این پلیمر بیش از 450 درجه فارنهایت است. ترکیبی از خواصی که به آن اشاره شد و رنج بالای دمای عملکرد، استفاده از این لاستیک را در صنعت هوایی بسیار گسترده کرده است و کاربرد آن را در شیر صندلی ها و چرخ دنده ها می باشد.

لاستیک ایزوپرن (IR) چیست ؟

لاستیک ایزوپرن (IR) چیست ؟

لاستیک ایزوپرن – Isoprene یا لاستیک (IR) لاستیکی شبیه به لاستیک طبیعی اما به صورت ساختگی یا مصنوعی ساخته شده است.

نام شیمیایی لاستیک ایزوپرن سیس پلی آمپر است. این لاستیک در خواص ، ممکن است تا حدی ضعیف تر باشد زیرا 100٪ سیس ایزومر نیست. این لاستیک در محصولات مشابه لاستیک طبیعی استفاده می شود.

 

خواص لاستیک ایزوپرن

خواص فیزیکی لاستیک IR به طور کلی نسبت به خصوصیات لاستیک طبیعی پایین است اما در اصل ، دو نوع لاستیک کاملاً مشابه هستند.

این لاستیک تقریباً همان ساختار شیمیایی با لاستیک طبیعی (پلی لیپول) دارد.

این پروتئین ، اسیدهای چرب و سایر مواد موجود در لاستیک طبیعی را شامل نمی شود.

لاستیک IR مقاومت سبز کمتری ، سرعت کندتر درمان ، پارگی داغ تر و خاصیت پیری کمتری نسبت به لاستیک طبیعی نشان می دهد.

علاوه بر این ، لاستیک ایزوپرن در فرآیندهای اختلاط ، اکستروژن ، قالب گیری و تقویم ، خاصیت بی نظیری دارد.

 

کاربردهای لاستیک ایزوپرن

پلی استرپ مصنوعی در صنایع متنوعی مورد استفاده قرار می گیرد که به تورم آب کم ، مقاومت بالا ، مقاومت خوب و کشش زیاد گرم احتیاج دارد.

در نوارهای لاستیکی ، برش نخ ، نوک بطری کودک و شیلنگ اکسترود استفاده می شود.

مونتاژ موتور ، بوش گیربکس ، واشر لوله و بسیاری از کالاهای ساخته شده و مکانیکی دیگر استفاده می کنند.

سیستم های پر از مواد معدنی کاربردهایی را در کفش ، اسفنج و کالاهای ورزشی پیدا می کنند.

 

لاستیک ایزوپرن مایع (LIR)

لاستیک ایزوپرن مایع (LIR) یک لاستیک مایع چسبناک بدون رنگ ، شفاف و تقریبا بی بو است. این ماده به عنوان یک پلاستیک ساز واکنش پذیر عمل می کند. در حقیقت این لاستیک دارای بیشترین وزن

مولکولی در بین آن دسته از مواد است که می تواند عملکردهای پلاستیکی سازی را انجام دهد.

این لاستیک را می توان با استفاده از گوگرد یا پراکسید ، با گازهای جامد مانند NR ، SBR ، BR و EPDM با استفاده از گوگرد جامد ، آتشفشان کرد ، به صورت آتشفشان و متقاطع نمود.

 

کاربردهای لاستیک ایزوپرن مایع

همانطور که در بالا ذکر شد ، این لاستیک می تواند بعنوان یک پلاستیک ساز واکنش پذیرعمل کند که در کاربردهای زیر استفاده می شود:

کالاهای لاستیکی مانند لاستیک ، کمربند ، شلنگ ، کفش و غیره

چسب شامل محلول ، ذوب داغ ، کراس لینک و لاتکس.

مهر و موم در صنعت خودرو.

همچنین در بعضی از کاربردهای دیگر مانند صفحات چاپ ، روکش ، روان کننده ها و چسب نیز استفاده می شود.

 

ویژگی های لاستیک ایزوپرن

نکته مهم: چون خواص و ویژگی های لاستیک ایزوپرن بسیار مشابه لاستیک طبیعی می باشد از این رو در بسیاری موارد می تواند جایگزین لاستیک طبیعی شود و همچنین به آن لاستیک طبیعی مصنوعی نیز گفته می شود. به دلیل این نزدیکی در خواص و ویژگی ها و فرمولاسیون ما نیز در بررسی لاستیک ها این دو را با هم و در یک گروه قرار داده و بررسی می کنیم.

منابع تولید: برای این لاستیک بهتر است ابتدا منابع طبیعی آنرا معرفی کنیم. میتوانید اطلاعات این لاستیک را از اینجا ( لاستیک طبیعی ) بخوانید

 

نتیجه گیری در مورد لاستیک ایزوپرن

پلی استرپان مصنوعی یا IR یکی از کلاسهای مهم پلیمرهای تولید شده در محیط محلول است. تکنیک های مدرن تولید یک آنالوگ مصنوعی لاستیک طبیعی را با بهبود یکنواختی و پردازش مجاز ساخته

است

لاستیک مصنوعی چیست؟

لاستیک مصنوعی چیست؟

در صنعت لاستیک سازی دو نوع لاستیک وجود دارد؛ یکی لاستیک طبیعی و دیگری لاستیک مصنوعی.

تولید لاستیک مصنوعی راحت‌تر از لاستیک طبیعی است ولی لاستیک مصنوعی گستره‌ی کاربردی بیشتری دارد. که در این مقاله مقایسه بین لاستیک طبیعی و لاستیک مصنوعی  را برای شما انجام داده ایم که با لاستیک مصنوعی آشنا میشویم :

 

لاستیک مصنوعی به انگلیسی: Synthetic rubber)‎) نوعی الاستومر مصنوعی است که اغلب از نفت خام مشتق می‌شوند. بیش از دو سوم ظرفیت تولید لاستیک در جهان  که در حدود ۱۵ میلیارد کیلوگرم میباشد به تولید لاستیک مصنوعی تعلق دارد. بخش اعظم تقاضای لاستیک مصنوعی، همانند لاستیک طبیعی، در صنعت خودروسازی می‌باشد، که در تولید انواع پروفیل‌های لاستیکی، درب و پنجره خودرو، تسمه، کمربند و انواع کف پوش مورد.

لاستیک‌های مصنوعی به دو گروه واکنش پذیر و واکنش ناپذیر دسته‌بندی شده‌اند که این کار از طریق ترکیب شیمیایی زنجیر بسپار هم انجام می‌گیرد. پرمصرف‌ترین لاستیک سنتزی، لاستیک استایرن-بوتادی‌ان یا SBR است. از دیگر پلیمر ها می‌توان پلی بوتادی‌ان، پلی اتیلن – پروپیلن، لاستیک پوتیل، نئوپرن، لاستیک‌های نیتریل و پلی ایزوپرن را نام برد.

مواد اولیه‌ای یا تکپارهایی که به‌طور عمده در تولید لاستیک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارت‌اند از : بوتادی‌ان، استایرن، اکریلونیتریل، کلروپرن، ایزو بوتیلن، ایزوپرن، اتیلن و پروپیلن

 

 

انواع لاستیک‌ مصنوعی :

هم‌بسپارهای بوتا دی‌ان–استیرن

هم بسپارهای استایرن و بوتادی‌ان که بیش از ۵۰ درصد بوتادی‌ان دارند به SBR موسوم‌اند. نسبت معمولی تکپارها ۷۰ تا ۷۵ قسمت بوتادی‌ان به ۲۵ تا ۳۰ قسمت استایرن به بالای ۵۰ درصد، محصول به شدت پلاستیک می‌شود و در رنگ‌های شیرابه‌ای قابل استفاده‌است.

لاستیک SBR مثل لاستیک طبیعی بر اثر کشش بلوری نمی‌شود و به همین سبب ضعیف است مگر آن که با دوده یا مواد دیگر تقویت شود. حتی در این صورت هم از لاستیک طبیعی ضعیفتر است. خواص وولکانشی آن خوب و مشخصات پیرسازی آن رضایت بخش است. بالغ بر ۷۰ درصد SBR تولیدی در آج تایر، ۱۵ درصد قطعات مکانیکی و حدود ۱۰ درصد به شکل شیرابه مصرف می‌شود.

 

لاستیکهای نیتریل (NBR)

بوتادین و آکریلونیتریل هم مثل بسیاری از SBR‌ ها به طریق بسپارش امولسیونی ساخته می‌شوند. البته بسته به خواص مورد نیاز مقدار آکریلونیتریل از ۲۰ تا ۵۰ درصد متغیر است. با افزایش مقدار نیتریل، مقاومت در برابر هیدروکربن‌ها، حلال‌ها، سایش و نفوذ گاز افزایش می‌یابد. کاهش مقدار نیتریل، خواص در دمای پایین و جهندگی را افزایش می‌دهد. لاستیک‌های NBR در برابر روغن‌ها، حلال‌ها، آب، نمک‌ها، ترکیبات آلیفاتیک، صابون‌ها و اغلب مواد غذایی مقاوم‌اند. این دست مواد به شکل پیوسته در دمای ۱۲۰درجه سانتی گراد در مجاورت هوا و در دمای ۱۵۰ درجه سانتی گراد در محیط روغن کارایی دارند.

 

لاستیک نئوپرن

این لاستیک از بسپارش امولسیونی کلروپرن خالص در دمای ۳۸ درجه سانتیگراد در مجاورت گوگرد بدست می‌آید. در برابر اکسایش، روغن، گرما و آتش مقاوم است و مصارف خاصی در قطعات خودرو، چسب‌ها، درزگیرها و پوشش‌ها دارد. از لاستیک طبیعی گرانتر است به همین سبب زمانی استفاده می‌شود که به خواص ویژه نیاز باشد.

 

لاستیک تیوکول

نوعی لاستیک پلی سولفیدی است که در اوایل دهه ۱۹۲۰ در ایالات متحده ابداع شد. این لاستیک اولین لاستیک سنتزی بود که به شکل تجاری در این کشور تولید شد. لاستیک‌های تیوکول از بسپارش تراکمی یک پلی سولفید قلیایی و یک دی هالید آلی مناسب تهیه می‌شوند. محصول این واکنش‌ها به ویژه برای آستری مخازن نفت، گل‌های ساختمانی و بتونه کاری، چسب‌ها و درزگیرها و اخیراً ماده چسبی سوخت موشک، پوشش‌های فرسابی و سایر قطعاتی که به سهولت کاربری و مقاومت خوب هوازدگی نیازمندند به کار برد.

 

لاستیک‌های سیلیکون

لاستیک‌های سیلیکون مخلوط بسپارهای کانی – آلی هستند که از بسپارش انواع سیلانها و سیلوکسان‌ها بدست می‌آیند. با اینکه گران‌اند ولی مقاومت قابل توجه آن‌ها در برابر گرما به استفاده منحصر از این لاستیک‌ها در مصارف دمای بالا منجر می‌شود. زنجیر این ترکیبات یک در میان از سیلسیم و اکسیژن درست شده و فاقد کربن است. ترکیبات سیلیکون و مشتقات آن‌ها از نظر تنوع خواص غیر عادیشان شاخص‌اند، مثل حل‌پذیری در حلالهای آلی، حل ناپذیری در آب و الکلها، پایداری گرمایی، بی‌اثری شیمیایی، خواص بالای دی‌الکتریک، اشتعال‌پذیری نسبتاً پایین، گرانروی کم در درصد بالای رزین، تغییر اندک گرانروی با دما و عدم سمیت.

 

به دلیل همین خواص، ترکیبات سیلیکون به عنوان سیال هیدرولیک و انتقال گرما، روان‌کننده و گریس، درزگیر برای مصارف برقی، رزین‌های لایه کاری و پوشش و لعاب مقاوم در دمای بالا، لاستیک سیلیکون، ترکیبات آبگریز، واکس‌ها و مواد صیقل کاری قابل استفاده‌اند. بیشترین مصرف لاستیک‌های سیلیکون در صنایع هوا فضا است که از آن‌ها در دستگاه‌های یخ نزن، واشر، سپرهای فرسابی و مصارف مشابه که مسئله دما مطرح است استفاده می‌شود.

 

لاستیک بوتیل

همبسپار ایزوبوتیلن با حدود ۲ درصد ایزوپرن به لاستیک بوتیل موسوم است. ایزوپرن، در ساختار زنجیر سیرنشدگی کافی به وجود می‌آورد تا پخت یا وولکانش صورت گیرد. لاستیک بوتیل نفوذپذیری بینهایت کلی در برابر گازها دارد و به همین علت مصرف عمده آن در ساخت تیوب و آستری تایرهای بدون تیوب است لاستیک بوتیل در برابر اکسایش هم خنثی است و برای مصارف ضد هوازدگی مفید است. نوع دیگر لاستیک بوتیل یعنی لاستیک بوتیل هالوژن دارد. در مقابل پیرسازی مقاومت بهتری دارد، با سایر لاستیک‌ها نیز سازگارتر است و در تایرهای بدون تیوب مصرف می‌شود.

 

لاستیک اورتان

محصول واکنش برخی پلی گیلکول‌ها و دی ایزوسیانات‌های آلی فراورده‌های لاستیک موسوم به پلی اورتان هستند. این ترکیبات لاستیک‌های خاص با خواص ویژه‌اند. به این صورت که مقاومت سایشی بالایی دارند و ضمن آنکه در دمای بالا قابل استفاده‌اند و در غلظتهای بالایی از حلالها، اکسیژن و اوزون نیز مقاومند. مصرف اصلی این نوع لاستیک، تولید اسفنج انعطاف‌پذیر و الیاف کشسان است. مصرف این مواد در ساخت مبلمان، تشک، مواد عایق، نوسانگیر و سایر زمینه‌هایی که به اسفنج‌های لاستیکی مربوط می‌شود رو به گسترش است.

 

لاستیک هایپالون

لاستیک موسوم هایپالون از واکنش کاتالیز شده رادیکالی کلر و دی‌اکسیدگوگرد با پلی‌اتیلن به دست می‌آید. نتیجه این واکنش تبدیل پلی اتیلن گرما نرم به یک کشپار وولکانش پذیر است. هایپالون در برابر اوزون، هوازدگی و گرما بی‌نهایت مقاوم و مقاومت شیمیایی آن نیز عالی است.

 

لاستیک فضا ویژه – پلی ایزوپرن و پلی بوتادی‌ان

کشف اینکه کاتالیزگر زیگلر-ناتا (آلکیل لیتیم) بسپارش ایزوپرن یا بوتادی‌ان را طوری کاتالیز می‌کنند که عمدتاً ساختار سیس به دست می‌آید، شبیه‌سازی لاستیک طبیعی را به طریق سنتزی ممکن کرد. لاستیک پلی ایزوپرن (IR) که کاملاً مشابه لاستیک طبیعی است و حتی از برخی جهات مثل رنگ بهتر، کیفیت یکدست‌تر، بوی کمتر، فراورش‌پذیری و اختلاط سریعتر، روزن رانی و ورقه‌سازی مطلوبتر، جریان قالب عالی و وزن مولکولی کنترل شده، برتر است.

در مقابل، استحکام پارگی، چسبناکی و استحکام کششی لاستیک طبیعی بالاتر است. پلی ایزوپرن به شکل تجاری تولید و به تنهایی یا همراه با لاستیک طبیعی مصرف می‌شود. ۱ و ۴ – پلی بوتادی‌ان با درصد بالای سیس، نرم است به سهولت حل می‌شود. پسماند ناچیز و مقاومت سایشی خوب دارد. از طرف دیگر ۱ و ۴ – پلی‌بوتادی ان با درصد بالای ترانس، سخت، بلوری و از انحلال‌پذیری ضعیفی برخوردار است. از این بسپار می‌توان در روکش توپ گلف استفاده کرد.

 

بسپارها و سربسپارها اتیلن – پرو پیلن

همبسپارهای اتیلن و پروپیلن (EPM) که به روش بسپارش محلول و با استفاده از یک کاتالیزگر زیگلر ساخته می‌شوند، کشپارهایی فاقد پیوند دوگانه هستند. به این علت، توان وولکانشی ندارند و در عین حال در برابر اکسیژن و اوزون مقاوم‌اند. واکنش‌پذیری اتیلن و پروپیلن بسیار متفاوت است، به همین سبب ترکیب تکپاره‌ها با ترکیب همبسپار تولید شده تفاوت دارد.

EPR را می‌توان با گرما دهی در حضور پراکسید وولکانشی کرد. در این روش زنجیرها با اتصال مستقیم اتم‌های کربن به هم وصل می‌شوند و این مغایر با وصل شدن زنجیرها از طریق اتصالات گوگردی در فرایندهای معمول است. از این لاستیک‌ها برای بسیاری از کاربردها بی‌آنکه وولکانش شوند می‌توان استفاده کرد. برای وولکانشی سهلتر، سر بسپارهای اتیلن – پروپیلن همراه با یک دی ان (EPDM) ساخته می‌شوند. بسپارهای EPDM در برابر گرما، اکسیژن و اوزون مقاومت منحصربه‌فردی دارند و به عنوان پوشش بام جانشین آسفالت گرم می‌شوند. از مصارف دیگر می‌توان عایق سیم و کابل را نام برد که با نئوپرن رقابت می‌کنند.

 

 

تفاوت بین لاستیک طبیعی و لاستیک مصنوعی

در سال 1839 مخترع آمریکایی به نام چارلز گودیر یک روش را برای بهبود خواص لاستیک طبیعی ابداع کرد و آن را محکم‌تر و قابل استفاده‌تر کرد. او این فرآیند را ولکانیدن یا جوش اکسیژن لاستیک و فلزات نامید. این فرآیند در صنعت لاستیک انقلابی ایجاد کرد.

لاستیک طبیعی یک الاستومر (پلیمر هیدروکربنی کشسان) است که از لاستیک خام درست شده است که یک کلویید شیری است که از بیشتر گیاهان به دست می‌آید. الاستومر یک ماده‌ای است که می‌تواند تغییر شکل کشسان بیشتری را از مواد دیگر، تحت تنش تحمل کند و بدون هیچ گونه تغییر شکلی به اندازه‌ی قبلی خود برگردد. منبع تجاری لاستیک طبیعی یک گیاه برزیلی بومی به نام هویا برازیلینسیس که به خانواده‌ی فرفیون‌ها تعلق دارد. برخی گیاهان دیگر که می‌توان از آنها لاستیک طبیعی به دست آورد عبارتند از: گوتا – پرکا، شکل لاستیک، درخت لاستیک پانامایی، قاصدک معمولی و قاصدک روسی. لاستیک طبیعی تا قرن بیستم مصرف تجاری داشت. لاستیک طبیعی به خاطر کاربردهای خیلی زیادش جایگاه مهمی در بازار اشغال کرده است. برخی از کاربردهای آن شامل ساختن تایر برای استفاده در ماشین‌های مسابقه، کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و هواپیماها است.

لاستیک‌های مصنوعی در گیاهان شیمیایی با پلیمریزاسیون مونومرها به پلیمرها به دست می‌آیند. آنها به طور مصنوعی تولید می‌شوند. برخی از مهم‌ترین لاستیک‌های مصنوعی عبارتند از: بوتادین، استرین – بوتادین، نئوپرین/ پلی کلروپرین، لاستیک‌های پلی سولفید، نیتریل، لاستیک بوتیل و سیلیکون. آنها کاربردهای متعدد و خواص شیمیایی و مکانیکی مختلفی دارند. لاستیک‌های مصنوعی زیادی در طول قرن بیستم گسترش یافته‌اند. برخی از آنها به خاطر خواص‌شان به جای لاستیک طبیعی استفاده می‌شوند. کاربردهای ویژه آنها شامل ترانسفورماتورهای برق، لباس‌های مرطوب، کناره‌های لپ تاپ، بست‌های ارتوپدی، عایق الکتریکی، تسمه فن خودرو، لاستیک خودرو، کف کفش، پاک کن مداد، بالن‌های تولد، چسب، دستکشهای محافظ، تسمه نقاله، اسباب بازی‌های انعطاف پذیر، لوله، تشک، طناب‌های لاستیکی، رنگ، شیلنگ، گسکت و کاشی‌های کف سطح است.

 

تفاوت در تولید لاستیک مصنوعی و لاستیک طبیعی

لاستیک‌های مصنوعی با پلیمریزاسیون مواد پترو شیمیایی مختلف که به نام مونومر شناخته می‌شوند، به دست می‌آیند. برخی نمونه‌ها عبارتند از: لاستیک استرین بوتادین (SBR) که از هم – پلیمریزاسیون استرین و بوتادین به دست می‌آید، لاستیک بوتیل (IIR) که یک لاستیک مصنوعی است که از هم – پلیمریزاسیون ایزوبوتیلن با ایزوپرن به دست می‌آید، لاستیک نیتریل (NBR) که یک لاستیک مصنوعی مقاوم به نفت است که از هم – پلیمریزاسیون آرکیلونیتریل و بوتادین به دست می‌آید و نئوپرن که با پلیمریزاسیون کلروپرن تولید می‌شود.

لاستیک طبیعی از لاستیک خام به دست می‌آید که بیشتر از شیره‌ی گیاه هویا برازیلینسیس کشیده می‌شود. یک بریدگی در پوست درخت ایجاد می‌شود و لاستیک خام در یک فنجان یا قابلمه جمع آوری می‌شود، سپس فیلتر شده، شسته می‌شود و می‌گذارند که با یک اسید واکنش دهد تا ذرات لاستیک منجمد شوند و جرم تشکیل دهند. سپس لاستیک در قالب‌هایی فشرده می‌شود و خشک می‌شود. پس از آن به مراحل بعدی تولید در صنعت می‌رود تا اصلاح شود.

 

تفاوت در  خواص لاستیک مصنوعی و لاستیک طبیعی :

 

لاستیک‌های مصنوعی بیشتر نسبت به نفت و روغن، مواد شیمیایی مشخص و اکسیژن مقاوم هستند، عمر و ویژگی‌های آب و هوایی بهتری دارند و انعطاف پذیری خوبی در یک گستره‌ی دمایی وسیع دارند.

لاستیک‌های طبیعی مقاومت به سایش خوب، الاستیسیته بالا، انعطاف پذیری بالا و استحکام کششی خوبی دارند. آن عملکرد دینامیکی خوب و سطح میرایی پایینی دارد. اما با گذشت زمان پیر می‌شود و مقاومت شیمیایی، روغنی و اوزونی ضعیفی پیدا می‌کند. با افزایش دما مقاومتش پایین می‌آید.

 

خواص پیری، انعطاف پذیری دما پایین و مقاومت به سایش :

استرین بوتادین یکی از لاستیک‌های مصنوعی ارزان و با کاربرد عمومی است که استحکام فیزیکی ، انعطاف پذیری و خواص دما پایین کمتری دارد. اما خواص پیر شدن و مقاومت به سایش آن بهتر از لاستیک‌های طبیعی دیگر است. برخلاف لاستیک طبیعی این ماده با گذشت زمان به جای نرم شدن سخت می‌شود.

لاستیک‌های طبیعی استحکام فیزیکی، انعطاف پذیری و خواص دما پایین خوبی دارند اما مقاومت به سایش و خواص پیر شدن پایینی نسبت به استرین بوتادین دارند. خواص دما پایین آن در مقایسه با نیتریل پایین‌تر است.

 

مقاومت به نفت و روغن و انعطاف پذیری :

نیتریل مقاومت به نفت و روغن، انعطاف پذیری دما پایین، مقاومت به سایش و انعطاف پذیری بهتری نسبت به لاستیک طبیعی دارد. آن هم چنین نفوذ پذیری گاز پایین‌تری دارد.

لاستیک طبیعی مقاومت به نفت و روغن و انعطاف پذیری پایین‌تری نسبت به نیتریل دارد. اما استحکام فیزیکی بهتری دارد.

 

مقاومت اوزونی، شیمیایی و الکتریکی :

اتیلن پروپیلن دین مونومر (EPDM)، نئوپرین/پلی کلروپرین و برخی لاستیک‌های مصنوعی دیگر مقاومت گرمایی، مقاومت به نفت و روغن، اوزون و مقاومت آب و هوایی و مقاومت شارش قطبی عالی دارند و هم چنین پیر شدن و مقاومت شیمیایی بهتری دارند. علاوه بر این خواص فیزیکی و مقاومت دما پایین آنها نیز خوب است. آن هم چنین قابلیت اشتعال و نفوذ پذیری گاز پایینی دارد. EPDM می‌تواند به ترکیبات دیگر بپیوندد تا مقاومت الکتریکی عالی کسب کند.

لاستیک طبیعی مقاومت به اوزون، شارش قطبی و شیمیایی پایینی دارد. توسط روغن‌های هیدور کربنی متورم و ضعیف می‌شود و به هنگام پیر شدن توسط اکسیژن و اوزون ضعیف می‌شود.

 

خواص الکتریکی :

لاستیک‌های اوزونی خواص الکتریکی عالی و مقاومت زیادی نسبت به آب و هوا و حمله‌ی اوزون دارند. خواص فیزیکی آنها در دماهای بالا حفظ می‌شود. آنها از لاستیک‌های دیگر گران قیمت‌تر هستند.

لاستیک‌های طبیعی خواص الکتریکی ضعیفی دارند و مقاومت پایینی نسبت به آب و هوا و حمله‌ی اوزون دارند. آنها خواص فیزیکی بهتری دارند.

لاستیک طبیعی به خاطر کاربردهایش جایگاه مهمی در بازار دارد. اما لاستیک مصنوعی در خیلی از موارد به جای لاستیک طبیعی استفاده می‌شود به ویژه زمانی که خواصی از موادی را که لازم است بهبود می‌بخشد

لاستیک نیتریل بوتادین یا NBR به چه ماده ای گفته میشود؟

لاستیک نیتریل بوتادین یا NBR به چه ماده ای گفته میشود؟

لاستیک نیتریل یا NBR که با نام لاستیک اکریلونیتریل بوتادین نیز شناخته میشود، نوهی هم بسپار ترکیبی لاستیکی از آکریلونیتریل و بوتادین است. نامهای تجاری این ماده عبارتند از: Perbunan, Nipol, Krynac و Europrene

لاستیک نیتریل بوتادین یا NBR یکی از اعضای خانواده ی هم بسپارهای پروپن نیتریل و انواعی از مونومرهای بوتادین است (1,2-butadiene و 1,3-butadiene)

اگرچه خواص فیزیکی و شیمیایی این ماده وابسته بر ترکیبات نیتریل هستند. در موارد کمی مقاومت ماده یاد شده در برابر روغن، بنزین و سایر مواد شیمیایی زیاد است و در واقع هر چقدر مقدار نیتریل موجود در لاستیک نیتریل یا NBR بیشتر باشد، این مقاومت هم افزایش خواهد یافت ولی به همان اندازه انعطاف پذیری این لاستیک کاهش خواهد یافت.

از لاستیک نیتریل بوتادین یا NBR در صنایع خودروسازی و هوانوردی و به منظور تولید شیلنگ های جابجایی بنزین و روغن، درزگیرها، تانکرهای بنزین و لایی استفاده می شود زیرا در تمام مصارف یاد شده امکان به کار گیری لاستیک وجود ندارد. در صنعت هسته ای هم این ماده در تولید دستکش های حفاظتی نقش دارد. همچنین ماده یاد شده قادر به تحمل گستره بزرگی از دماها از منفی 40 تا 180 درجه سانتی گراد (منفی 40 تا 226 درجه فارنهایت) میباشد و به دلیل برخورداری از این خواص در صنعت هوانوردی به کاربرده میشود. از لاستیکهای نیتریل برای تولید محصولات قالب گیری شده، کفش و پوشش های مربوطه، مواد چسبنده، درزگیرها، فوم های گسترش یافته و موکتها و اسفنج بهره برداری می شود.

حالت ارتجاعی لاستیک نیتریل یا NBR، آن را به گزینه ای ایده آل برای آزمایشگاه ها، نظافت و بررسی دستکش ها تبدیل کرده است. لاستیک نیتریل مقاومت بیشتری به نسبت لاستیکهای طبیعی در برابر روغن و اسیدها دارد و همچنین از استحکام بهتری برخوردار است. بنابراین دستکش های ساخته شده از نیتریل در برابر سوراخی مقاوم تر از لاستیکهای طبیعی میباشند به خصوص اگر لاستیکهای طبیعی با قرارگیری در معرض مواد شیمیایی و یا اوزون کیفیت و خواص خود را از دست داده باشند. همچنین لاستیکهای نیتریل در مقایسه با لاستیکهای طبیعی به احتمال کمتری واکنش های حساسیتی یا الرژیک را برای فرد ایجاد میکنند.

لاستیک نیتریل یا NBR به طور کلی در برابر هیدروکربنهای آلیفاتیک مقاوم میباشد. نیتریل هم همانند لاستیکهای طبیعی میتواند توسط اوزون، کتون ها، استرها و آلدهید ها مورد حمله قرار گیرد.

لاستیک نیتریل همانند لاستیک استایرن بوتادین و سایر انواع لاستیکهای ترکیبی الاستومری یا پلیمر های ارتجاعی، در اثر تحقیقات شیمیدانان و در طی دو جنگ جهانی تولید شده است. گروهی از هم بسپارهای اکریلونیتریل، بوتادین که با نام Buna-N نیز شناخته میشوند، در سال 1934 و توسط شیمیدان های آلمانی با نام Erich Konrad وEduard Tschunkur ثبت شدند. این افراد در کمپانی IG Farben فعالیت می کردند. Buna-N نیز در طی جنگ جهانی دوم و در آمریکا تولید شد و عنوان لاستیک نیتریل دولتی به آن اختصاص داده شد. پس از آن نیز گروه الاستومرهای اکریلونیتریل- بوتادین با نام لاستیکهای نیتریل شناخته شدند.

 

لاستیک نیتریل بوتادین چگونه تولید میشود؟

بسپارش این لاستیک به کمک صابونها، پروپن نیتریل 2، انواعی از مونومرهای بوتادین (1,2-butadiene و 1,3-butadiene)، عملگرهای مولد رادیکالی انجام می گیرد و در نهایت لاستیک هایی با درجه حرارت بالا تولید می شوند .در ظرف واکنشی نیز از آب به عنوان میانجی استفاده میشود. مخزن هایی در حوزه دمایی  30تا 40 درجه سانتی گراد حرارت دیده تا واکنش بسپارشی با سهولت بیشتری صورت گیرد و شاخه های پلیمری بیشتری شکل گیرند. از آنجایی که مونومر های متفاوتی در تولید لاستیک نیتریل نقش دارند که قابلیت انتشار واکنشی را دارند، ترکیبات تشکیل دهنده پلیمری میتواند متفاوت باشد (با توجه به غلظت مونومر های افزوده شده به مخزن بسپارشی و شرایط حاکم بر این مخازن). ممکن است هیچ واحد تکراری در ساختار پلیمری دیده نشود و به همین دلیل این ماده هیچ نام مشخصی در سیستم IUPAC ندارد.

این امکان برای مونومرها وجود دارد که در بازه زمانی  5تا 12ساعت واکنش دهند. بسپارش نیز میتواند تا  70درصد تغییرات را متحمل شود قبل از آنکه عامل متوقف کننده ی سرعتی (مانند دی متیل دی تیو کاربامات و دی اتیل هیدروکسی لامین) به منظور واکنش با سایر رادیکال های آزاد باقیمانده به محتویات اضافه شوند.

زمانی که واکنش لاتکس های نهایی با سرعت زیادی پایان یابد، مونومرهای واکنش نداده زدوده میشوند. بازیابی این مونومرها نزدیک به  100درصد می باشد. پس از بازیابی نیز، لاتکس به به سمت مجموعه ای از فیلترها ارسال میشود تا مواد جامد اضافی زدوده شوند و در مرحله بعد هم به مخازن ترکیبی فرستاده میشود که در انها با یک انتی اکسیدان پایدار می شود. لاتکس پلیمری تولید شده نیز با استفاده از کلسیم نیترات، آلومینیوم سولفات و سایر عاملها در یک مخزن آلومینیومی لخته میشود. در نهایت ماده نهایی شسته شده و خشک میشود.

روند تولیدی انواع سرد و گرم لاستیک نیتریل یا NBR شباهت خیلی زیادی به هم دارند. مخزن های بسپارشی نیز در حوزه دمایی 5 تا  15درجه سانتی گراد به جای 30 تا  40درجه سانتی گراد قرار می گیرند. در صورتی که دمای موجود کمتر باشد، شاخه های پلیمری کمتری شکل می گیرند (تعداد این شاخه ها باعث تفکیک پذیری انواع سرد و گرم این لاستیک می شوند).

 

 

لاستیک نیتریل بوتادین یا NBR چه خواصی دارند؟

لاستیک اکریلونیتریل بوتادین که با نام NBR نیز شناخته می‌شود و نام کوتاه شده ی آن نیز نیتریل است، نوعی الاستومر منحصربفرد است و میتوان آن را با استفاده از بسپارش امولسیونی رادیکال های آزاد بوتادین تولید کرد که  15تا  45درصد آن را آکریلونیتریل ها سرد و یا گرم تشکیل می دهند.

درجاتی از لاستیک یاد شده که دارای مقدار بیشتری آکریلونیتریل میباشند، مقاومت بهتری هم در برابر روغن و سایش دارند ولی انواعی که خاصیتی عکس دارند یعنی محتویات اکریلونیتریل آن‌ها پایین‌تر است، در دمای پایین انعطاف پذیری و خاصیت ارتجاعی بالاتری دارند.

به طو کلی لاستیکهای یاد شده خواص فیزیکی متعادلی دارند ولی مقاومت آنها در برابر حلالهای هیدروکربنی، روغنی و سایش خیلی خوب است.اگرچه نمیتوان از آن‌ها در برابر حلالهای قطبی استفاده نمود. گاز به سختی میتواند به این لاستیکها نفوذ نماید به‌خصوص انواعی که دارای محتویات بالای نیتریلی میباشند. این انواع مقاومت کمی در برابر اوزون و حرارت متوسط دارند. به منظور بهبود خواص فیزیکی، گاهی اوقات لاستیکهای نیتریل کربوکسیلی می‌شوند که باعث بهبود مقاومت دمایی آن‌ها خواهد شد.

با تغییر میزان اکریلونیتریل موجود در این لاستیکها می توان خواص این مواد را به مقدار بسیاری دگرگون کرد و به ویژگی‌های جدیدی دست یافت. هر چقدر آکریلونیتریل بیشتری در این لاستیکها موجود باشد، مقاومت آن‌ها در برابر هبدروکربنهای آروماتیک بیشتر خواهد شد و هر چقدر محتویات نیتریلی کمتر باشد، انعطاف ماده در دماهای پایین هم بیشتر خواهد بود

• در صورتی که مقدار نیتریل موجود در این نوع لاستیک بالای   45 درصد باشد، به آن مقدار زیاد می گویند.
• مقدار متوسط نیتریل هم بین 30 تا  45درصد است
• مقدار پایین نیتریل نیز کمتر از  30درصد خواهد بود.

مقدار مطلوب نیتریل برای استفاده در لاستیکهای یاد شده همان مقدار متوسط میباشد.

 

لاستیک نیتریل بوتادین یا NBR برای تولید چه محصولاتی استفاده میشود؟

این لاستیک شامل دستکش های غیر لاتکسی یک بار مصرف، تسمه های انتقالی خودروها، شلنگ، حلقه های  Oشکل، درزگیرهای روغنی، تسمه های وی شکل، چرم های ترکیبی و تولید پوشش‌های محافظت کننده از کابل در برابر مواد شیمیایی، رطوبت و سایر موارد میشود. تولید چسبها و اتصال های پیگمنتی نیز در همین دسته قرار میگیرند.

خواص کلی لاستیک یاد شده هیچ گونه تاثیری از تغییرات ساختاری و ترکیبی نمی پذیرند ، ذقیقا برعکس انواعی از پلیمرها که در آن‌ها عدم تطابق در ترکیبات شیمیایی و یا ساختار شیمیایی میتواند بر محصول نهایی تولیدی اثر گذارد. فرایند تولیدی این لاستیک چندان پیچیده نیست و فرایند های بسپارشی، بازیابی مونومری و انعقاد همگی به مواد چسبنده و تجهیزات نیاز دارند ولی از این موارد برای تولید اکثریت لاستیکها استفاده می شود. تجهیزات ضروری ساده بوده و دسترسی به آن‌ها نیز به آسانی صورت میگیرد. به همین دلیل این مواد به مقدار فراوانی در کشورهای فقیر تر تولید می‌شوند که در آن‌ها نیروی کار خیلی ارزان‌تر است. کشورهای چین و تایوان ار بزرگترین تولید کنندگان لاستیک نیتریل یا NBR میباشند

انواع لاستیک یا الاستومر ها

انواع لاستیک یا الاستومر ها

لاستیک خام جزء اصلی آمیزه است و با توجه به خواص محصول نهایی و محیط استفاده از لاستیک و قیمت تمام شده و همچنین شرایط ویژه ای که محصول در آن قرار می گیرد، یکی از لاستیک هایی که در زیر نام برده شده انتخاب می گردد.

 

لاستیک نیتریل یا NBR یا (Natural Butadin Rubber)

لاستیک ایزوپرن (لاستیک طبیعی مصنوعی) IR یا (Isoprene Rubber)

لاستیک بوتیل IIR Rubber 

لاستیک استایرن بوتادین SBR یا (Styrene Butadiene Rubber)

لاستیک بیوتیل یا ایزوبوتیلن ـ ایزوپرن IIR یا (Isobutilene Isoprene Rubber)

لاستیک اتیلن پروپیلن دی ان مونومر EPDM یا (Ethylene Propylene Diene Monomer)

لاستیک اتیلن پروپیلن EPR یا (Ethylene Propylene Rubber)

لاستیک پلی کلرو پرن CR یا (Chloroprene)

لاستیک پلی اکریلات ACM

پلی یورتان PU یا (Poly Urethane)

لاستیک سیلیکون SR یا (Silicone Rubber) یا QR

لاستیک فلوئورو کربن FCM

لاستیک اپی کلرو هیدرین یا  ECO

 

 

لاستیک نیتریل یا NBR

لاستیک نیتریل یا NBR که با نام اکریلونیتریل بوتادین نیز شناخته می-شود،از ترکیبی لاستیکی از آکریلونیتریل و بوتادین است.

و با نام-های تجاری : Perbunan, Nipol, Krynac و  Europrene نیز شناخته شده است.

 

لاستیک اتیلن پروپیلن داین مونومر یا EPDM 

EPDM مخفف اتیلن پروپیلن داین مونومر (Ethylene propylene diene Monomer)  ، نوع ترکیبی است که خواص لاستیک طبیعی را دارد و به مقدار زیادی خاصت کشسانی و ارتجاعی دارد ، به این صورت که میتواند دوباره به حالت طبیعی خودش برگردد. بدون اینکه هیچگونه تغییر شکل دائمی پیدا کند.

عمده مصرف اتیلن پروپیلن داین مونومر یا   EPDM برای مقاومت در برابر اسید، گاز، آب شور، ازون، الکتریسیته و حرارت میباشد.

 

لاستیک استایرن بوتادین یا SBR

لاستیک استایرن بوتادین یا SBR که با نام بوتادین استایرن رزین یا بونا اس (Buna S) نیز معرفی می-شود، نوعی ترکیب از استایرن و بوتادین است.

سایر نام-های تجاری : اَمریپل سینپول (Ameripol Synpol)، یوروپرن (Europrene)، کرالکس (Kralex)، پلی سار (Polysar)، پلیوفلکس (Plioflex)، کپو کاربومیگس (Copo Carbomix)، نیپل (Nipol)، سُل پرن (Solprene)

 

لاستیک اتیلن پروپیلن 

اتیلن پروپیلن یا EPR از کوپلیمرهای اتیلن و پروپیلن سیراب شده شکل می گیرد که در آن از پراکسیدهای آلی در فرآیند پخت یا کراس لینک بهره گرفته می شود . ملکول های پایه آنها می توانند به صورت تصادفی کنار هم قرار گیرند و یا دوتا دوتا به صورت بلوک درآمده و کنار هم قرار گیرند .

 

لاستیک پلی اورتان 

پلی اورتان یا پلی ‌یورتان polyurethane rubber – PU به دسته‌ای از مواد شیمیایی گفته می‌شود که از واکنش پلی ال‌ها و ایزوسیانات‌ها به‌عنوان مواد اصلی تشکیل دهنده ساخته می‌شوند.

پلی اورتان (PU) نام عمومی پلیمرهایی است که دارای پیوند یورتانی می باشند. پیوند یورتانی از طریق واکنش افزایشی بین یک گروه ایزوسیانات و یک ترکیب دارای هیدروژن فعال مثل گروه هیدروکسیل تشکیل شده است. گروه های ایزوسیانات به شدت واکنش پذیر بوده و به همین علت پیشرفت واکنش آنها نیاز به افزایش دما ندارد.(واکنش در دمای محیط صورت می گیرد) مهمترین ویژگی این گروه از پلیمرها این است که پس از واکنش ساختاری پایدار بوجود می آید. خلاصه اینکه، پلی اورتان در اشکال مختلف مانند: فراورده های فوم، فیلم، الاستومرها، پودرها، مایعات و امولوسیون ها قابل تولید هستند

 

 

لاستیک سیلیکونی فلوئوروکربن

لاستیک سیلیکونی فلوئوروکربن  – Fluoro Silicone یک پلیمر است که در آن یک اتم فلوئور به یک اتم کربن زنجیره اصلی مولکولی یا یک زنجیره جانبی به دست آمده از پلیمریزاسیون یا چند قطعه شدن یک مونومر فلوئور متصل می شود.

با توجه به تفاوت مونومر حاوی فلوئور مورد استفاده در تولید سیلیکون فلوئور انواع مختلفی دارد و می توان آن را در یک کوپلیمر الفین حاوی فلوئور و یک کوپلیمر نیتروسو طبقه بندی کرد.

به طور خاص ، سیلیکون فلوئورو در برابر درجه حرارت بالا ، مقاومت در برابر روغن و مواد شیمیایی مقاوم است. این یک ماده ضروری برای علوم و فن آوری های پیشرفته مانند هوانوردی مدرن ، موشک ، موشک و پیمایش فضا است. در سالهای اخیر و با بهبود مداوم الزامات قابلیت اطمینان و ایمنی در صنعت خودرو ، استفاده از سیلیکون فلوئور در خودروها نیز به سرعت افزایش یافته است.

 

اکریلیک رابر 

اکریلیک رابر یا  Acrylic rubber مجموعه خانواده الاستومرهای اکریلیکی است. این گروه از الاستومرها در نتیجه پلیمریزاسیون منومرهای اتیلن، وینیل استات و اکریلیک استر تولید می شوند. حضور اجزای قطبی و اشباع شده در ساختار  لاستیک اکریلیک منجر به پایداری بی نظیر این رابر در برابر انواع روغن، پایداری حرارتی، مقاومت بالا در برابر اکسیداسیون و شرایط جوی شده است. در مقایسه با رابرهایی چون NBR، اکریلیک رابر  مقاومت بسیار بهتری در برابر ازون و شرایط جوی دارد. کاربری اصلی خانواده رابرهای اکریلیک رابر تولید قطعاتی است که همزمان به مقاومت بالایی به روغن در دماهای بالا نیاز دارند. هر چند این رابر برای کاربرد هایی که در معرض آب یا دمای پایین قرار دارند، مناسب نیست.

استیک اکریلیک / پلی اکریلات / نام شیمیایی: کوپلیمر اتیل بوتیل اکریلات نام های دیگر این مواد هستند.

 

 

لاستیک بوتیل IIR Rubber 

لاستیک بوتیل (IIR) به انگلیسی IIR – Butyl Rubber ، از کوپلیمرازیسون کاتیونی ایزوبوتیلن در محلول با مقداری کمی ایزوپرن تا حدود ۳ %  و از سال ۱۹۴۲ به طور صنعتی تولید و مورد استفاده قرار گرفت.

بوتیل رابر نفوذ پذیری کم در مقابل اکسیژن ، اوزون و مواد شیمیایی را داراست  و ارزان ترین لاستیک خالص است که قابلیت های خاصی ارائه می دهد تا آن را به گزینه ای بالقوه برای کارهای نیاز به آب بندی با کیفیت ، استر و نصب تبدیل کند. علاوه بر جذب فوق العاده شوک ، این لاستیک از نفوذپذیری گاز و رطوبت بسیار کمی برخوردار است و مقاومت بسیار خوبی در برابر گرما ، آب و هوا ، ازون ، واکنش شیمیایی ، انعطاف پذیری ، سایش و پارگی دارد.  هم چنین لاستیک بوتیل در برابر مایعات هیدرولیک بر پایه فسفات مقاوم بوده و از عملکرد عایق الکتریکی بسیار خوبی برخوردار است.

 

 

لاستیک اپی کلرو هیدرین یا  ECO

لاستیک اپی کلرو هیدرین  یا ECO (Epichlorohydrin Rubber)  را می توان الاستومری مشابه با خانواده NBR با مقاومت بهتر در برابر روغن های معدنی و همچنین انعطافپذیری بهتر در دمای پایین معرفی کرد. ECO ها نفوذ پذیری بسیار کمی در برابر گازهای مختلف دارد و پایداری بینظیری در برابر شرایط جوی و تابش ازون دارد.

اپی کلروهیرین یا ECO ، یک الاستومر پلی اتر ویژه است که مجموعه ای از بسیاری از خواص مطلوب نیتریل و نئوپرن را دارا می باشد.

اپی کلروهیدرین به شکل هموپلیمر (CO) و یک کوپلیمر (ECO) که حاوی 50% اتیلن اکساید است در دسترس می باشد. هموپلیمر آن در برابر ازن و ناتراوایی گازی مقاومت فوق العاده ای دارد، در حالیکه کوپلیمر آن از لحاظ جهندگی و انعطاف پذیری در درجه حرارتهای پائین عملکرد بهتری دارد. مقاومت روغنی هموپلیمر و کوپلیمرهای اپی کلروهیدرین تقریبا مشابه یکدیگر هستند،

 

لاستیک سیلیکون یا (SR (Silicone Rubber 

لاستیک سیلیکون ( Silicone Rubber- SR) پلیمری الاستومر (قابل انعطاف) است که مخلوط پلیمرهای کانی و آلی هستند که از پلیمریزاسیون حلقه باز  Polymerization Ring-Opening بدست می‌آیند و اصلی‌ترین خصوصیت این  محصول همان انعطاف‌پذیری خوب آن در یک محدوده دمایی بسیار وسیع می‌باشد.

با اینکه قیمت گرانی دارند ولی مقاومت آنها در برابر گرما منجر به استفاده منحصر از این لاستیک‌ها در مصارف دمای بالا می‌شود.

زنجیره اصلی سیلیکون به صورت خطی با وزن مولکولی بالا می‌باشد که فاقد کربن می‌باشد و به طور یک در میان از سیلسیم (Si) و اکسیژن (O) تشکیل شده است.

نام های دیگر: بای سیلون (Baysilon)، سیلاستیک (Silastic)، ریم پلاست (Rimplast)، رودسیل (Rhodsil) هستند.

 

 

لاستیک بوتادین (BR)

نام شیمیایی این محصول پلی بوتادین می باشد. که پلیمریزه شده است و معمولا در ترکیب با دیگر لاستیکها استفاده می شود و از نظر بیشترین حجم تولید پس از استایرن بوتادین (SBR) است که در سال 1999، مصرف آن در حدود 1935000 تن در سراسر جهان بود.

 

لاستیک آکریلونیتریل بوتادین استایرن 

آکریلونیتریل بوتادین استایر Acrylonitrile butadiene styrene  که با مخفف  ABS  شناخته می‌شود، نوعی پلیمر گرما نرم است که از پلیمریزاسیون استایرن و اکریلونیتریل در حضور پلی بوتادین به دست می‌آید و دارای ساختاری آمورف می‌باشد.

آکریلونیتریل بوتادین استایر به دلیل قیمت مناسب و همچنین خواص متعادل مکانیکی، حرارتی و شیمیایی در دسته پر مصرف‌ترین مواد اولیه پلاستیکی قرار می‌گیرد. که دارای استحکام ابعادی و مقاومت حرارتی خوب و نیز مقاومت به ضربه بالا میباشد.

این پلیمر بسیار مقاوم به خراشیدگی است و همچنین این ماده عمدتاً در لوله‌های حمل مواد نفتی، لوله‌ها، وسایل خانه، اثاثیه، مبلمان، ترکیبات وسایل خودرو، تلفن و تجهیزات الکتریکی مورد استفاده قرار می‌گیرد

لاستیک اتیلن پروپیلن چیست ؟

لاستیک اتیلن پروپیلن چیست ؟

لاستیک اتیلن پروپیلن یا EPR از کوپلیمرهای اتیلن و پروپیلن سیراب شده شکل می گیرد که در آن از پراکسیدهای آلی در فرآیند پخت یا کراس لینک بهره گرفته می شود . ملکول های پایه آنها می توانند به صورت تصادفی کنار هم قرار گیرند و یا دوتا دوتا به صورت بلوک درآمده و کنار هم قرار گیرند .

 

EPR ردیفی از پلیمرهایی را شامل می گردد که در دو دسته زیر رده بندی می گردند :

لاستیک اتیلن پروپیلن

لاستیک سه بسپاری اتیلن پروپیلن یا EPDM

 

اهمیت لاستیک های اتیلن پروپیلن به عنوان لاستیک های سنتزی همه منظوره ، ارزانی نسبی و مقاومت آنها در برابر پیر شدن ، تخریب با اوزون و حمله واکنش گرهای شیمیایی به دلیل سیر شدگی اغلب واحدهای تکرار شونده در توالی پلیمر است .

بهره گیری از پراکسید ها ، برای انجام فرآیند کراس لینک ایستادگی ماده را در برابر فرسایش دراز مدت بهتر می کند و ویژگی های برقی مناسبی را فراهم می آورند . این مواد در فرآیند گرمایشی تجزیه می شوند و بنیان هایی می سازند که با بسپارها واکنش انجام می دهند و سرانجام باعث پدیدار شدن اتصال های کربن به کربن در میان آنها می گردند.

در این میان با بهره گیری از مواد هم عامل با پراکسیدها ویژگی های کامل تری به دست می آید . پراکسیدی که در این فرآیند می توان به کار برد همان دی کیومیل است ولی مواد دیگری نیز وجود دارند ، از ماده اتیلن گلیکول دی متیل آکریلات نیز می توان به عنوان مواد هم عامل نام برد .

به هنگام ساخت این لاستیک اگر ماده پرکننده کربنات کلسیم به اندازه زیاد با آن آمیخته شود هزینه ها را کاهش می دهد و اگر رس کالسینید به جای کربنات کلسیم جایگزین گردد ویژگی های لاستیکی بهتر شده و جذب رطوبت آن کاهش می یابد . با افزایش یک سیلان سیراب نشده که با پرسازها پیوند پیدا می کند ویژگی های مکانیکی ماده نیز افزایش می یابد .

افزودنی های دیگر همانند سرنح ، ایستادگی در برابر آب و روغن را بهبود بخشیده و به انجام فرآیند نیز کمک می نماید . این مواد بایستی با دقت گزینش شوند تا با پراکسیدها واکنش شیمیایی نداشته باشند .

در میان EPR و EPDM کراس لینک شده اختلاف اندکی وجود دارد و انجام فرآیند کراس لینک به کمک پراکسیدها در برابر ولکانیزه گوگردی ایستادگی ماه را در برابر گرما و فشار- گرما افزایش می دهد

از ویژگی های بارز این گروه از لاستیک ها می توان به مقاومت خوب آنها در برابر اوزون ، اکسیژن و یونیزاسیون اشاره نمود.

 

 

تاریخچه لاستیک اتیلن پروپیلن

 

این لاستیک یک Random Copolyme  است از اتیلن و پروپیلن که برای اولین بار در سال 1960 تولید شد و در حضور کاتالیزور زیگلر ناتا ساخته می شود و دارای خاصیت لاستیکی غیر کریستالی است و برای مقاوم کردن پلیمر های دیگر استفاده می شود. تفاوت انواع آن در میزان درصد اتیلن است و به دلیل داشتن زنجیره 100% اشباع مقاومت آن در برابر ازون، حرارت و مواد شیمیایی خورنده بالا است.

 

چگونگی تولید لاستیک اتیلن پروپیلن

 

روش تولید این لاستیک پلیمریزاسیون (بسپارش) به کمک زیگلر ناتا است. این لاستیک از مونومرهای اتیلن و پروپیلن به همراه یک مونومر دی ان غیر اشباع از نوع اتیلن نوربورنین (ENB) ,هگزا دی ان (HD 1,4) و یا دی سیکلو پنتا دی ان (DCOD)ساخته شده است.مقدار اتیلن در حدود ۴۵% تا ۷۵% است همچنین مقدار DNR حدود ۲.۵% تا ۱۲% است.

درصد پروپیلن بیشتر غلطک پذیری بهتر مقاومت خام پایین تر و کشسانی بالاتر را ارائه میدهد.همچنین درصد اتیلن بیشتر سبب فرآیند پذیری بهتر , اکستروژن بهتر, پخت سریع تر و پخت بهتر پراکسیدی و گوگردی با درصد شبکه ای شدن (Crosslink) بالا را ارائه میدهد.

 

مزایا لاستیک اتیلن پروپیلن

 

• مقاومت حرارتی و گرمایی خوب
• قیمت نسبتا ارزان
• مقاومت در برابر اسید ها و بازها
• انعطاف پذیری در دمای پایین
• مقاومت در برابر مواد قطبی
• مقاومت در برابر آب و بخار
• عایق الکتریکی بسیار خوب
•  
•  

معایب لاستیک اتیلن پروپیلن

 

• مقاومت در برابر شعله و آتش
• چسبندگی ضعیف به الیاف و فلزات
• مقاومت کم در برابر بنزین و نفت سفید
• مقاومت کم در برابر روغن و حلال های هیدروکربنی هالوژنه

 

خواص لاستیک اتیلن پروپیلن

مقاومت عالی در درجه حرارت بالا و مقاومت سایشی عالی, مقاومت در برابر ضربه , مقاومت در برابر پیر شدن

 

کاربرد لاستیک اتیلن پروپیلن

به عنوان ترکیب (Compound) برای اصلاح ضربه در

پلاستیک درزگیر

دیگ های بخار

عایق بندی سیستم و کابل لاستیک ها

لوله های لاستیکی مانند لوله تخلیه آب ماشین لباسشوئی شیلنگ واشر

بلندگوهای صدا

پروفیل های به کار رفته در پنجره ها

و مهم ترین کاربردهای آن که درزگیرها و نوارهای عایق بندی در و پنجره و درزگیر خودرو و درزگیر لوازم خانگی مانند یخچال و فریزر و…